Opowieść o Harcerskiej Gromadzie Wilków im. św. Jana Pawła II

 

1.     Początki HGW

 

 W dniu 16.05.2005 powołałem w Oliwskim Domu Rodzinnym (domu dziecka) Fundacji Rodzina Nadziei (w ramach Kręgu Harcerskiego  LS-Drzewo Pokoju)

1 Niezależny Gdański Zastęp Harcerzy Knieja, pragnąc kontynuować tradycję byłej 1 Niezależnej Gdyńskiej Drużyny Harcerzy „Knieja”, która w tym czasie

nie działała.
        W następnych miesiącach rozszerzyłem „Jedynkę” o dwa zastępy: jeden w Gdyni, drugi w okolicach Kielna. Zastęp w Oliwie nazywał się „Wilki”, w Gdyni

„Łosie” , a w Kielnie „Niedźwiedzie”. Namówiłem „Kurka”, by został drużynowym reaktywowanej „Jedynki”. Zgodził się, ale nie chciał, by w „jedynce” był zastęp

z domu dziecka.
        W dniu 13.03.2008 wyłączyłem zastęp oliwski z "Jedynki" i przemianowałem go na 61 Niezależny Gdański Zastęp Harcerzy Oliwska Knieja – ze mną

– jako zastępowym. Praca z tym zastępem nie była łatwa. W dniu 3.04.2009 podjąłem decyzję o zaprzestaniu działalności 61 NGZH (z uwagi na wyczerpanie się

dotychczasowej formuły działalności i brak pomysłu na kolejną reorganizację).

        27 czerwca 2009 r. – we wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy – wędrowałem samotnie po Dolinie Kościeliskiej w Tatrach. Kiedy

przybyłem na Halę Ornak  usłyszałem w sobie wezwanie Maryi (NMP) do stworzenia grupy młodych harcerzy – płci męskiej składającej się z dwóch części:

chłopców z normalnych rodzin i z domu dziecka.
        Wezwanie Maryi zainspirowało mnie do zorganizowania w lipcu 2009 r. prywatnej wędrówki harcerskiej w Beskidzie Niskim, w  której uczestniczyli chłopcy

 z domu dziecka oraz Jeżu, Gizia i Beta. Na tym wypadzie, w Krempnej, powstała męska drużyna wędrownicza (należąca do KH LS-Drzewo Pokoju) o nazwie

Harcerska Gromada Wilków. Nocą w dniu 21.07.2009 (wspomnienie proroka Daniela)  na polanie powyżej cerkwi Kosmy i Damiana w Krempnej odbył się uroczysty

 obrzęd przyjęcia  pierwszych wilków do Gromady. Zdecydowano, że praca Gromady opierać się będzie na wypadach i biwakach. Kadrę (Komendant, oboźny,

 programowiec i kwatermistrz) nazwano mianem Starszyzny. W HGW powołano patrole (zamiast zastępów). Po jakimś czasie do HGW dołączył  zastęp jedynki

z Kielna.
        W dniu 16.10.2009 Patronem Gromady został Papież Jan Paweł II - człowiek, który zawierzył swoje życie Maryi. Po 2 latach młodzież z pierwszego domu

dziecka opuściła Gromadę. Wtedy zdałem sobie sprawę z tego, że pojęcie sierocińca (domu dziecka) jest symboliczne. Chodzi o sytuacje, w których młody człowiek

 czuje się niekochany, traktowany jako ktoś nieważny. Choć ma rodziców mieszkających z nim, czuje się w jakimś sensie jak sierota.

        W dniu 01.02.2010 - na wypadzie HGW w Szwecji - przyjęto do grona honorowych członków Kręgu Rady Wilków - hm RP Jana Potrykusa Tarana,

            Komendant NHHP LS-Kaszuby w Szwecji. Dh Potrykus podarował wszystkim Wilkom obecnym w Szwecji pałatki. Od tego momentu pałatki stały  się

            ważną częścią  umundurowania HGW (w czasie chłodnych lub mroźnych dni) na apelach, ogniskach, mszach św.
        W dniu 09.04.2010 - HGW stała się Stowarzyszeniem zwykłym - niezależnym od KH LS-Drzewo Pokoju.
        Dnia 11.04.2010 ogłoszono w Gromadzie miesięczną żałobę w związku z tragiczną śmiercią w Smoleńsku Prezydenta RP, jego małżonki i osób

            towarzyszących.        
        W dniu 17.05.2010  HGW została przyjęta do Zakonu Skautów Świata (The Order of World Scouts).

 

2.    System organizacyjny

·       Harcerska Gromada Wilków składa się z części młodszej: Wilcze Gniazdo i z części starszej: Wilki Wschodu. Okresowo przy HGW powoływane są patrole

·       młodszych chłopców: Wilcze Tropy, które po kilku latach stają się patrolami HGW (w HGW nie może być osób młodszych niż 12 lat).

·       Wypadami HGW kieruje Bractwo Krwi (komendant, asystent komendanta, oboźny, kwatermistrz).

·       Z punktu widzenia Głównego Regulaminu HGW (Statutu) kluczowe decyzje organizacyjne podejmuje Starszyzna (Zarząd) w której musi być Komendant i dobrze jest

·        jeśli skład Starszyzny pokrywa się w całości lub prawie w całości ze składem Bractwa Krwi.

·       Rolę organu nadzoru, komisji rozjemczej i komisji rewizyjnej i częściowo komisji stopni pełnią Strażnicy Poranka. Strażnicy Poranka + Komendant tworzą też tzw.

·       Straż Tradycji pilnującą by żadne decyzje w HGW nie były sprzeczne z tradycją Gromady.

·       Harcerska Gromada Wilków – wzorując się na systemie pracy Niezależnego Hufca Harcerstwa Polskiego „LS-Kaszuby” w Szwecji – spotyka się głównie

·        na comiesięcznych wypadach (biwakach). Ulubionym typem wypadów są te górskie lub zagraniczne. Praca patroli jest realizowana głównie na wypadach,

·       poprzez: zwiady terenowe, przygotowywanie zadań na wspólne ogniska (świecowiska).

·       W październiku i maju (miesiące maryjne) patrole mają własne zbiórki (bez udziału Bractwa Krwi). Ponadto, odbywają się corocznie dwa tygodniowe wypady HGW

·       kluczowe dla przekazywania braterskiego klimatu HGW: Zimowe Szkolenie Matecznik i Letni Wypad Wilków (generalnie w Beskidzie).

·       W HGW wszyscy mówią do siebie po pseudonimach (do starszych nie mówi się np. druhu Jerry tylko Jerry). Bardzo istotne jest słuchanie tych, którzy wydają się

·       najmniej istotni, by nie było podziału na ważniejszych i mniej ważnych. Prawa i obowiązki kadry w HGW w zasadzie są  takie same jak uczestników (poza prawem

·       kadry do wydawania rozkazów i przyznawania kar i nagród). Standardową karą np. za spóźnienia czy braki w umundurowaniu są pompki. Na każdym wypadzie

·       na końcu wszyscy mówią o plusach i minusach wypadu dziękując tym którym należy się podziękowanie. Bardzo źle odbierane jest gdy ktoś zamiast dbać o wspólne

·       dobro (w tym o klimat) dba tylko o to by samemu skorzystać, by być w centrum. Ważne decyzje organizacyjne i metodyczne (nawet te które mogłaby podejmować

·       sama Starszyzna) są zazwyczaj konsultowane ze wszystkimi, którzy należą do tzw. Kręgu Rady (system wodzowsko-demokratyczny).

·       HGW nie ma ambicji by rosnąć w siłę, przyjmować jak najwięcej członków, zakładać kolejne swoje filie, robić spektakularne akcje promocyjne. HGW chce być jakby

·        chrześcijańskim aśramem, unikalnym wzorcem, matecznikiem świadków nadziei, nadziei - którą można odnaleźć tylko w relacji z Jezusem Chrystusem i jego Matką

·       - Maryją.

 

3.    Prawo Harcerskie

 

        Członków HGW obowiązuje następujące Prawo Harcerskie:

1.     Harcerz służy Bogu i Polsce i sumiennie spełnia swoje obowiązki

2.      Na słowie harcerza polegaj jak na Zawiszy

3.     Harcerz jest pożyteczny i niesie pomoc bliźnim

4.     Harcerz w każdym widzi bliźniego a za brata uważa każdego innego harcerza

5.     Harcerz postępuje po rycersku

6.     Harcerz miłuje przyrodę i stara się ją poznać

7.     Harcerz jest karny i posłuszny rodzicom i wszystkim swoim przełożonym

8.     Harcerz jest zawsze pogodny

9.     Harcerz jest oszczędny i ofiarny

10.  Harcerz jest czysty w myśli, mowie i uczynkach, nie pali tytoniu, nie pije napojów alkoholowych, nie używa narkotyków.

 4.    BORPI

Jest 5 kierunków ideowych w HGW:

 

B. Bóg:

- uczenie dostrzegania działania Boga w życiu człowieka,

- dawanie przykładów realizacji przykazania miłości Boga i bliźniego,

- wspólne msze św. i modlitwy.

O. Ojczyzna:

- umacnianie emocjonalnej więzi z narodem polskim jako wspólnota rodzin,

- poznawanie regionalnej i ogólnonarodowej kultury i historii Polski,

- nawiązywanie w działalności harcerskiej głównie do wzorców harcerstwa polskiego oraz tradycji

   polskiej,

- promowanie dobrego obrazu Polski,

- działalność na miarę osobistych możliwości dla dobra narodu polskiego i Polski,

- szacunek dla Polskich zwyczajów, symboli, hymnu Państwowego

- współpracę z Polonią i szanowanie mniejszości narodowych.

 

R. Rodzina:

- uznawanie prawa do życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci,

- uczenie szacunku dla płci odmiennej i przygotowywanie do roli małżonków i rodziców

  rodziny chrześcijańskiej  (opierającej się na sakramentalnym związku mężczyzny i kobiety, w którym

  każde dziecko jest przyjmowane jako dar Boga),
-uczenie szacunku i posłuszeństwa w stosunku do swoich rodziców, przełożonych i osób starszych,

- uczenie odpowiedzialności oraz szacunku dla młodszych i słabszych,

- odrzucanie: pornografii, kultu przemocy i swobody w dziedzinie seksualno-etycznej, promocji

  homoseksualizmu , dewiacji seksualnych i ideologii gender

- odrzucenie aborcji i antykoncepcji,

- uczenie szacunku dla pracy.

 

P.Puszczaństwo:

-uczucie głębokiej łączności z przyrodą będącą miejscem, gdzie człowiek może zetknąć się z Bogiem

i ze swoja słabością, której pokonywanie daje mu poczucie wartości,

- ciągłe dążenie do poznawania przyrody,

- ochrona przyrody,

- zaradność w obcowaniu z naturalnym środowiskiem człowieka,

- tworzenie klimatu obrzędowości i tajemniczości jako zaprzeczenie prymitywnej rubaszności,

- stawianie w wychowaniu na indywidualizm, a nie na ujednolicającą masowość.

 

I. Inne (ogólno harcerskie):

- dążenie do przestrzegania najważniejszych standardów harcerskich: służba, braterstwo,  prawdomówność, dzielność, wolność od uzależnień,

   abstynencja od alkoholu, tytoniu, narkotyków, oszczędność i ofiarność
- aktywne współtworzenia swojego środowiska (rodzina, społeczność lokalna), dbałość o harcerski    klimat w Gromadzie
- szacunek dla munduru harcerskiego, harcerskich symboli, tradycji, zwyczajów
- szacunek dla innych organizacji wychowawczych (w tym harcerskich)

 

 

5.    WEGAMOS

Praca HGW opiera się na schemacie WEGAMOS: wędrówka, gawęda, modlitwa, służba

- We. na każdym wypadzie powinien być element wędrówki (nie może być wyjazdów

   statycznych)

- Ga. na każdym wypadzie powinna być gawęda na tematy związane z BORPI

- Mo. na każdym wypadzie powinna być modlitwa (mówiona, śpiewana)

- S. na każdym wypadzie powinna być pełniona służba. Poza posprzątaniem miejsca biwakowania

może być to np. sprzątanie śmieci w okolicy miejsca biwakowania czy inna służba

zaproponowana przez gospodarza terenu biwakowego. Ale najważniejsza jest służba dla innych wilków czy osób spoza HGW,

by być żywym znakiem nadziei dla tych którzy są smutni, załamani, niewidzący nadziei na lepsze jutro.

 

 

        hm Jerzy Gach “Prorok-Jerry”